วิชัยนคร สู่ไฮเดอราบาด ย้อนรอยอารยะแห่งเดคคาน

ทริปเจาะลึกอารยะธรรม ประวัติศาสตร์ และธรรมชาติงดงามแห่งที่ราบสูงเดคคาน แห่งอินเดียใต้ อันประกอบไปด้วย 3 รัฐใหญ่ๆ อานธรประเทศ ,กรณาฏกะ และรัฐเตลังคานา ที่มีอารยธรรมอันรุ่งเรือง มีเอกลักษณ์แตกต่างจากอินเดียตอนเหนือ
ประวัติศาสตร์อารยธรรมบนที่ราบสูงเดคคาน เริ่มต้นหลังจากพวกอารยันบางพวกที่อพยพมาพร้อมๆกันกับพวกที่เข้ารุกรานอินเดียตอนเหนือได้แยกทางและอพยพลงมาสู่ทางตอนใต้ จนในที่สุดก็ข้าม ภูเขาวินธัย (Vindhya) แล้วเดินทางข้าม แม่น้ำนาร์บาดา (Narbada) และเทือกเขาสัตปุระเข้ามาสู่ ที่ราบสูงเดคคาน (Deccan plateau) ที่อยู่บริเวณต้น แม่น้ำโคธาวารี (Codavari) และ แม่น้ำกฤษณา (Krishna) ปะปนกับพลเมืองดั้งเดิมของพื้นที่
ภายหลังกษัตริย์ราชวงศ์ปาณฑพ แห่งมหาภารตยุทธได้รุกรบลงมายังภาคใต้ และสถาปนาตนเป็นใหญ่ขึ้นเป็นราชวงศ์แรก หลังจากนั้นก็มีการเปลี่ยนราชวงศ์เป็นราชวงศ์ โจฬะ ในที่สุดก็มีการเปลี่ยนราชวงศ์เป็นราชวงศ์ ปัลลวะ ต่อมาอีกหลายร้อยปีครอบครองดินแดนทางภาคใต้ของอินเดีย ต่อมาอาณาจักรปัลวะก็ถูก อาณาจักรจาลุกย์ (Chalukyas) ปราบปรามลงได้ในศตวรรษที่ 7 แล้ว ราชวงศ์ปัลลวะก็เสื่อมลงเหลือแต่อำนาจขนาดเจ้าเมืองเท่านั้น ปกครองอาณาจักรมาจนถึงศตวรรษที่ 13 โดยเสื่อมความเจริญลงเรื่อยๆ ในที่สุดพวกปัลลวะนี้ก็สูญหายไป
อาณาจักรจาลุกย์นั้นก็ครองความเป็นใหญ่อยู่เหนือทุ่งราบเดคคานจาก ค.ศ.753 จนถึง ค.ศ.973 สิ่งก่อสร้างของอาณาจักรนี้เป็นแบบลูกผสม นัครา และ ดราวิท หรือ ทราวิท (Nagara & Dravida) ชื่อของเมืองอันเป็นประดุจเมืองหลวงในครั้งนั้นคือ บาดามี (Badami) อาณาจักรนี้ซึ่งบางทีก็เรียกว่า อาณาจักร กรณาฎกะ (Karnataka) เนื่องจากอาณาจักรนี้เป็นทางผ่านของการแพร่ขยายอำนาจทั้งของอาณาจักรทางตอนเหนือและใต้ เป็นอาณาจักรที่เข้มแข็งยิ่ง ชอบแกะสลักสถานที่สำคัญๆเป็นถ้ำเข้าไปในหิน โดยเฉพาะตัวนครบาดามีนั้น ขุดทำเป็นถ้ำและป้อมเข้าไปในหมู่ของภูเขา แม้แต่เทวสถานทั้งหลายก็ขุดเจาะกันเข้าไปในภูเขา มีลักษณะงดงามและดีเป็นพิเศษ และการแกะสลักที่ถ้ำกรณาฎกะ และไกลาสนาถาที่เอลโรล่าในมหาราชตระ อาจเอาตัวอย่างไปจากถ้ำบาดามีนี้
เมื่อล่วงมาถึงสมัยมุสลิมเรืองอำนาจ อาณาจักรจาลุกย์ก็ถูกทำลายลงด้วยอานุภาพของราชวงศ์โมกุลร่วมกับอาณาจักรมุสลิมทั้งหลาย ดังนั้นความรุ่งเรืองที่เคยฉายแสดงในหมู่เขา หมู่ถ้ำ ในอินเดียตอนใต้ก็ร่วงโรยลงเหลือแต่ซากของอารยธรรมที่บอกให้รู้ว่า ในครั้งหนึ่งของ “เวลา” นั้น ณ ที่นี้เคยเรืองรองด้วยอำนาจที่อาจเนรมิตให้เพิงผาอันเต็มไปด้วยหินแข็ง กลับกลายเป็นปูชนียสถานและรูปสลักที่เหลืออยู่ให้เห็นดังนี้
ส่วนเรื่องราวของ อาณาจักรวิชัยนคร (Vijayanagara) ซึ่งนักโบราณคดีอินเดียค้นพบอาณาจักรอันใหญ่โตซึ่งมีสิ่งก่อสร้างที่งามแปลกตาซุกซ่อนอยู่ในป่าใกล้ เมืองฮอสเปต (Hospet) ใน รัฐไมซอร์ บริเวณดินแดนที่มีชื่อในปัจจุบันนี้เรียกว่า หมู่บ้านฮัมปิ (Hampi) ซึ่งเป็นหมู่บ้านโบราณ ซึ่งต่อมาได้เจริญจนสร้างเป็นเมือง ซึ่งเชื่อกันว่าเมืองนี้ คือเมืองขีดขิน ของพญาวานร สุครีพและพาลี ตามมหากาพย์ รามายณะอันโด่งดัง
อาณาจักรวิชัยนครเจริญขึ้นจนถึงขีดสูงสุด มีเมืองขึ้นอยู่ในอาณาจักรถึงกว่า 30 เมืองและเจริญมาโดยสม่ำเสมอ เคยมีชาวยุโรปดั้นด้นเข้าไปดูแล้วกลับออกมาเล่าว่า เป็นนครที่งามสง่า ร่ำรวย แต่งกายด้วยอัญมณีมีค่า เทวสถาน และพระราชวัง ล้วนประดับประดาด้วยทอง มีศิลปะและสถาปัตยกรรมอันงามแปลกตา เหตุมาจากความร่ำรวยของอาณาจักรวิจายะนัคราหรือวิชัยนครนี่เอง ทำให้อาณาจักรมุสลิมทั้งหลายที่ตั้งอยู่บนที่ราบสูงเดคคานอิจฉาอยากได้มาไว้ในครอบครอง จนถึงสมัย กษัตริย์อชยุตาเทพ (Achyutadeva) ขึ้นครองราชย์ อาณาจักรมุสลิม ที่อยู่ทางเหนือก็รวมกำลังกันเข้าได้ถึง 5 อาณาจักร ก็ยกเข้าตีวิชัยนครเมื่อ คศ.1564 หลังจากต่อสู้กันอยู่ถึง 5 เดือน ในต้นปี ค.ศ.1565 กำแพงนครอันแข็งแกร่งมากกว่า 800 ปีก็พังพินาศลง ทัพมุสลิมเข้าไปในเมืองทำลายสถานที่ เก็บทรัพย์ ฆ่าฟันและจับเชลย ทิ้งวิชัยนครให้เหลือแต่ซากหักพัง ปราศจากผู้คน กลายเป็นเมืองร้างอยู่กลางป่า จนในที่สุดชื่อและเรื่องราวของวิชัยนครก็หายสาบสูญไปจากประวัติอินเดียตอนใต้ถึงเกือบ 500 ปี
หลังจากการล่มสลายของอาณาจักรวิชัยนคร กองทัพมุสลิมได้สร้างเมืองโกลโกณฑาขึ้นปกครองชาวอานธระ และต่อมานายทหารชาวตุรกีก็ตั้งตัวเป็นสุลต่านก่อตั้งราชวงศ์ราชวงศ์กุตุบชาห์ (Qutb Shah) ปกครองเมืองเป็นอิสระ ต่อมาใน พ.ศ. 2132 ได้ย้ายเมืองหลวงไปที่ไฮเดอราบาด และพ.ศ. 2267 เจ้าผู้ครองรัฐไฮเดอราบาดเรียกว่า นิซาม-อูล-มูลค์ ราชวงศ์อาซาฟ จาห์ (Asaf Jah) ได้แยกตัวเป็นอิสระจากจักรพรรดิโมกุล (Mughal Emperor) ของอินเดีย
ในยุดของจักรวรรดิอังกฤษ รัฐไฮเดอราบาดก็ตกเป็นอาณานิคมของจักรวรรดิอังกฤษเช่นเดียวกับเมืองอื่นๆในอินเดีย แต่หลังจากอินเดียได้รับเอกราช กษัตริย์นิซาม องค์ที่ 7 ไม่ยอมรวมเข้ากับอินเดียแต่อยากไปรวมกับปากีสถานเนื่องจากชาวเมืองส่วนใหญ่เป็นมุสลิม ประชาชนจึงลุกขึ้นก่อความไม่สงบ รัฐบาลจึงส่งกำลังเข้ายึดครองและยุบรัฐไฮเดอราบาดไปในเดือนกันยายน พ.ศ. 2491 อันเป็นการสิ้นสุดประวัติศาสตร์ของนครรัฐต่างๆในที่ราบสูงเดคข่าน
เราจะพาท่านได้มาพิสูจน์ถึงความรุ่งเรืองของอารยธรรมฮินดูของ อาณาจักรวิชัยนคร แห่งนครฮัมปี จาลุกย์แห่งนครบาดามี ปัตตทากาล ไอโฮเล่ บิจาร์ปู บิดาร์ อาณาจักรฮอยสลาที่ฮัสสัน อาณาจักรมุสลิมของนิซามแห่งไฮเดอราบาดและไมซอร์ นมัสการรูปปั้นศาสดามหาวีระขนาดยักษ์แห่งศาสนาเชนที่ ศราวานนาเบลาโกล่า และชมความงดงามของธรรมชาติ อย่างน้ำตกจ๊อก ที่สูงที่สุดเป็นอันดับสองของเอเชียและดื่มด่ำกับเมืองชายทะเล อดีตอาณานิคมโปรตุเกต ที่สวยเป็นอันดับต้นๆ ที่กัว ปิดท้ายชมประวัติศาสตร์ของบังกาลอร์ และ ความทันสมัย ที่สร้างรายได้อันดับหนึ่งด้านซอฟต์แวร์ของอินเดีย

ยังมีอีก1 รัฐสำคัญที่ได้มีการแยกตัวออกมาคือ รัฐเตลังคานา เป็นรัฐที่ไม่ติดทะเล อยู่ทางตอนใต้ของประเทศอินเดีย จัดตั้งขึ้นเป็นรัฐที่ 29 ของประเทศเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2557 ประกอบด้วยเขต 10 แห่งที่แยกจากภาคตะวันตกเฉียงเหนือของ รัฐอานธรประเทศนครไฮเดอราบาดจะเป็นเมืองเอกของทั้งรัฐเตลังคานาและรัฐอานธรประเทศเป็นเวลาสิบปีรัฐเตลังคานามีพื้นที่ 114,840 ตารางกิโลเมตร ใหญ่เป็นอันดับที่ 12 และมีประชากร 35,286,757 คน (เมื่อปี 2554) มากเป็นอันดับที่ 12 ของอินเดีย
รัฐเตลังคานามีชายแดนติดกับรัฐอานธรประเทศทางทิศใต้และทิศตะวันออก รัฐมหาราษฏระทางทิศเหนือและทิศตะวันตกเฉียงเหนือ รัฐกรณาฏกะทางทิศตะวันตกและรัฐฉัตติสครห์ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
ในเดือนธันวาคม 2496 คณะกรรมการปรับปรุงรัฐ(States Reorganisation Commission หรือ SRC) ได้รับการแต่งตั้งขึ้นเพื่อจัดตั้งรัฐโดยคำนึงถึงภาษาต่อมา มีข้อตกลงระหว่างผู้นำของเตลังคานาและอานธรประเทศเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2499 ให้ผนวกดินแดนเตลังคานาและอานธรประเทศด้วยความปรารถนาที่จะปกป้องผลประโยชน์ของเตลังคานาจนเกิดเป็นรัฐอานธรประเทศเป็นส่วนหนึ่งของประเทศเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2499
เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม 2556 คณะทำงานของรัฐสภา (Congress Working Committee) มีมติเอกฉันท์ให้เสนอแยกเตลังคานาออกจากรัฐอานธรประเทศมีการนำร่างรัฐบัญญัติปรับปรุงอานธรประเทศ 2014 (Andhra Pradesh Reorganisation Act, 2014 ) เข้าสู่รัฐสภาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2557 ร่างรัฐบัญญัติได้รับอนุมัติในเดือนเดียวกันเพื่อจัดตั้งรัฐเตลังคานาอันประกอบไปด้วยเขต 10 แห่งทางตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐอานธรประเทศ ร่างรัฐบัญญัตินั้นได้รับการลงนามจากประธานาธิบดีและเผยแพร่ในราชกิจจานุเบกษาเมื่อ 1 มีนาคม 2557
รัฐเตลังคานาได้รับการจัดตั้งอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2557 โดยมีการเฉลิมฉลองทั้งการจุดพลุตลอดคืน การแสดงจากกลุ่มวัฒนธรรม และการขับร้องเพลง “ชยชยเหเตลังคานา” ซึ่งเป็นเพลงประจำรัฐ มากกว่า 150 ครั้ง
อย่างไรก็ตาม เมืองไฮเดอราบาดยังคงเป็นเมืองหลวงร่วมกันระหว่างรัฐเตลังคานาและรัฐอานธรประเทศต่อไปอีกอย่างน้อย 10 ปี